Götür Beni

kuru kalabalıklardan uzaklaştık

zamanın önemi yoktu

birlikte mavi ve yeşil gibiydik

bağ yolundan geçtik

sarı salkımları ne çok sevmiştin

ama gücenirdi bize kuşlar

kaygısız bir şekilde gezinerek

ve rüzgarla oynaştık

kamp kurduk günlerce

uzak yoldan o eski dünyaya

boş yere akıyordu sular

kayalara çarparak

ne vardı uyanışta

ne vardı; gel zaman, git zamanda.

yanyana çizilen iki dünyaya baktık

görkemli bir ağaç dibinden

bulutları serpilmiş gökyüzüne

şiirin yandığı yere uzandık

bir nevi helezonda

nakkaşın seyrine daldık.

mazi aynasına takıldı gözüm

bilmem orda günler hala aynımı

hala aynımı şebnem tanecikleri

ah geçip gitti o günler

hava kabarcıkları gibi

kokular ve ışıklar ülkesinde

saklı bir nefes, toprağın gizli yaşamında

götür ey yüreğim buralardan

birgün daha bağışla oralardan..