Gövdesinde Kainatın

Sis dolu sokaklarda,
Kışın rehin aldığı bir çorak bedenim.
Sırf Allah istiyor diye, hala canlıdır bedenim.

İnsanlar,
Suyu bulandıran,
Hayatı yaşanmaz kılan insanlar
Sizinle bir hesabımız var ise şayet
Varsın ihtilal olsun bütün isyanlar

Zemheride ,
Küçük bir kulübede, nefesimde şiirler
Bedenimde ise sarılmamış yaralarım var benim
Ellerim metrepoller kadar sisli,
Saçlarım bir orman kadar traşsız
ve hayallerim babamın işçi yüreği kadar uçsuz bucaksız.

İnsanlar,
Ah insanlar!
Çoğunuzu tanıyorum
Bir kısmınız zalim
Bir kısmınız alim
Bir çoğunuza kahkaha attırdı biliyorum
Benim bu haykıran halim

Çam kokan bir köyden geçmiyor artık şairler
İlham sunmuyor ne yer ne de gök.
Herşey rehin
Bir çok kere yarıldı nice göğüs kafesi
Kitaplar önünden başı eğik geçen insanlarla dolu
Ve bir sessizlik aman Allah'ım!
Sanki yer küre yerinden oynuyor.
Ama ne hazin bir hezimettir ki ,
Bunu insanlar nedense hiç ama hiç bilmiyor.

Olmuyor,
Ama neden , ama niçin ?
Yaşayan ölülerle doldu,
Dünyanın içi.
Hadi yine kulak tıkayın, yine boş verin
Sırtıma yükledim götürüyorum, içimdeki serzenişi