Göz Bebeğim

Anneliktir şiarım namus şeref ar benim
Korkuyorum yanlışa düşersin göz beneğim
Yangınlardayım zaten ciğerparem kor benim
Kendimi yakışıma şaşarsın göz bebeğim

Hüsrana uğramadan otur yanı başıma
Koklayım gül saçını koy başını döşüme
Haciz koydu kabuslar geceleri düşüme
Sıçrayıp kalkışıma şaşarsın göz bebeğim

Her şafak şebnem olup tünedim yaprağına
Güneş vurdu yel esti süzüldüm toprağına
Kaya oldum taş oldum evlat gönül dağına
Tırmanıp çıkışıma şaşarsın göz bebeğim

Anlayamazsın beni daha toysun delisin
Ilgıt ıtgıt gönlümde sanki cennet yelisin
Her gece yastığımı ıslatan göz selisin
Çağlayıp akışıma şaşarsın göz bebeğim

Sığmıyorum gör işte dar gelir Arşu Alem
Hasretin öldürüyor kahır gönül ihalem
Gülmeyi unuttum ben her günüm keder elem
Yoluna bakışıma şaşarsın göz bebeğim

Kavrulurken yüreğim zemheri güneşinde
Gölgem bile ayrılmış gezmiyor hiç peşimde
Sinem diyemiyorum kırk yama var döşümde
Yırtıp da söküşüme şaşarsın göz bebeğim

Kimseler bükemezdi ben evlada büküldüm
Ulu çınar gibiydim nede çabuk yıkıldım
Nerde bir kuytu görsem göz yaşımla sokuldum
Yere diz çöküşüme şaşarsın göz beneğim

Gariplerin türküsü nedense bilmem yanık
Geçeler sorgularken annen çaresiz sanık
Ruhum dara çekilir birtek yaradan tanık
Urganı takışıma şaşarsın göz bebeğim