Göz Ucundan Beri

Savaşın çığlıkları
Beri geldiğinde
Issızlıklar açılırken
Ölümler hep içimize.

Kavranışındır beliricimle
Neşe göze geldiğinde
Ne yaş durur göz, ne heves kurur
O vakit, ölümler gelir hiçimize

Hamle bilmezden hamle mi olurmuş
Vakti yakarı oddan da daha sızı
Hiç dinmez, sanma makberle çare
Ok atılmaz; sinesi, zaten ok yâre

Ne gamze edersin goncayı
Sineyi açmaz iken; yâra
Bilmez misin?
Gülistanı ayrı kılarlar, meğer
Gülşenden imiş sinesi tok yara

Gün avcumda kaldı
Dünse sol ucumda
Çığlıkları arta kalan
Yel salladı, gün kavurdu
Sanırsın mı ki tutuştu?
Şimdi kül ile ne heder
Sen gülşende gülü çiğnersin
Bilmezsin ki gülistanı ah eder.

27.05.2011