Gözetir Kulunu

Ana rahminizden geldik geleli
Gözetir kulunu yüce Allah’ım
Çevirmez kendine açılan eli
Gözetir kulunu yüce Allah’ım.

El bebek gül bebek büyüttüren o
Güç verip izniyle yürüttüren o
Yaşlılıkta gücün kaybettiren o
Sızlatır kulunu yüce Allah’ım.

Bir damla zerreden seni halk eden
Onca nimetlere seni gark eden
Türlü melekeyle odur yücelten
Donatır kulunu yüce Allah’ım.

Dünyanı çevirme yangın yerine
Sen aciz bir kulsun kibir neyine
Kör nefsine uyup gelme oyuna
Alçaltır kulunu yüce Allah’ım.

Üstünlük takvada gururda değil
İmtihan dünyada ahirde değil
Kul ol yaratana önünde eğil
Yüceltir kulunu yüce Allah’ım.

Malından eksiltir sefil düşürür
Aklını şaşırtır gafil düşürür
İlmini alır da cahil düşürür
İnletir kulunu yüce Allah’ım.

An yüce Rab’bini her bir nefeste
Dilerse kulunu koymaz kafeste
Nice ibretler var Ashabı-kehf’te
Anlatır kulunu yüce Allah’ım.

Yücedir Rabbimiz yücedir yüce
Vay ! Bizim halimiz nicedir nice
Dilerse Rabbimiz rüyada gece
Yürütür kulunu yüce Allah’ım.