Gözler

Sen, ağlamaya mahkumsun,
Pınar olup aksanda, reva sana.
Sen ki, göre, göre kaçırdın onu
Şimdi, kör olmak yakışır sana
Gözler gözler Ah gözler;
Gönül severken, sen görmedin mi ?
Sevda sende başlar, bilmez misin ?
Senden geçer, kalbe ne gelirse,
Görmedin mi ? Nasıl geçti de geldi,
Sen mahkumsun, kan çanağı olmaya,
Göre, göre gönderdin, onu yanından,
Bir nöbet görevin vardı, aslında,
Geleni, gideni, bilmen gerekti,
Duymadın bile, nasıl geldi geçti,
Nöbeti terk etmekten, mahkumsun,
Cezansa yaş dökmek, ardı sıra,
Gözler, gözler Ah gözler,
Onsuz olmaya, alışamayan gözler,
Çaresiz, imkansız yaşlar içinde,
Prangaya mahkum, ağlar durursun,
Onsuz olmak, çok zor senin için
Bir pınarsın akarsın, GÖZLER.

21/03/1996
FARUK SOYDEMİR