Gözlere B/ak Hasret Yak

B/ak gözlere hasret y/akıyor
şu gönlümdeki nazara gelen namelere
sesimle haykırışım kalıyor maviliklere

şimdi bir tenhada koşuyorum senli yollarda
ne haber getir ne de koş uzakta sesin gelmiyor
ağaçlardan yaprak sesi gelmezken sensin hayalime takılan
kimi görsem sesin kulağımda yakılanır Nazlı Can

rüzgar fırtılar esmeyen yerde yürek tutuşur mu
sen koş ki yeller essin tenhalarda tutuşan güller ağlamasın

dağlar yollar uzaklaşsın zamansız sevdalarda
gülüşün yüreğime kamçilansın be güzel
bir ömüre bırakılan tomurcuklar yeşersin
güneşinle aydınlansın tüm benliğime yayılan sızıların

yeşile çalan umuddunla her sabahın mutlu yarınlar
maviye bakar gülüşlerin olsun
b/ahtın karasına doysun gözlerim seninle

bir gönül ağacın dalında kuşlar konsun bülbüle dönen ömüre yayılsın
bir kızımız olsun
yaprak renginde adı yaprak olsun
esen rüzgarlarda uçsun sevinçleri
gözlere bak hasret yakan gözlerin neşem olsun

sevinç neşeyle koş gel gayrı hasretin sarsın
bakışına doymak bilmeyen ela gözlerin muradına ersin desinler
bir tek sevdiği varmış yare doymayan gözlerim
usanmayan sevdaya ömüre uzasın tüm benlğimle

hasret koktu bugün yine özledim di gel
gözler yalan söylemezmiş sevdasına kalan göznurlarına

kalem seni yazmaktan hasretinle yorgun bıtkın düşen
silgisi yok düşlerin silinmiyor yürek sularına b/aksın doyumsuzca
b/aksın gözyaşlarına boğulsun sevinçle ..

14*06*13*Karataş*