Gözleri Çıplak Kalacaktı Çocuğun

donuk bir göz vardı
mavi gülün ardında
ve dilenen

erken nasırlaşmış
küçük bir avucun, göğe bakışı kadar kısaydı sabah

öyle uzundu ki ezan
mahzenlerden kırlangıçları uçuran
firarı ıslak iklimlerde düşecekti kanadı

göçmen masallarında söylenirken şarkısı
zulası hasret
heybesi kan ter
yorgunluk içerken o sessiz çağlayan da

barut kokacaktı
kozalaklar
it pususunda

çığlık
düşerken
derince çukura

gül bir kez daha yapraklarını dökecek
yağmur kokulu toprağa


?' gözleri çıplak kalacaktı çocuğun ?'