Gözlerim Çoğalıyorken,ve Yağmur Yağarken.....

gözlerim çoğalırken,
anılarım da çoğaldı
her tarafta ben,
her tarafta sen...
başacıkamadım çocuklarla
gözlerin de olsa,yanımda

dolup,taşsalar da...
başaçıkamadım....


en az beş tane olduğunu-olduğumuzu hayal edebiliyorsan,
düşün başımdan geçenleri...geçebilecekleri
sadece, o rüyadan uyanan gözlerim,
akıl sır erdiremedi deli başıma...
sonra gözlerini,başkalarına emanet edip gittin
tek başına,
bence
sen de akıl sır erdiremedin...
belki de kendini bulmaktı derdin?

çoğul kendinden sıkılıp,
gerçek kendini bulmaya niyetlendin yine
gökyüzü bile kabul etmeyebilir seni yeniden...
bilesin..
neler söylüyorsun diyeceksin?
korkma, belki de yakamozlara saklarız seni,
eninde sonunda...
bulursun kendini...
Umut işte,
Fakirin ekmeği!!!


inamazsınız belki ama gerçekti..
gözlerimde taşıdığım,onun busesi..
yüzümü kıvırdığım o'nun küsmesi...
gökyüzünden biri benim dileğim...
diğeri Onunki..idi.

ay faltaşı gibi açmış gözlerini...
daha dolunay değildi oysa,
oysa...
ayın ondördü nasılsa yetiyor diye bize...
diye diye..
örüklerini salıvermişti işte
o mahzun görünen denize,dağa,kuşa,buluta,umuda......

Sessizliği almış arkasına.....
Aşk bağırtıyordu martılara.

yıldızlarsa, düşündürüyorlar yine
düşünüyorlar...
gökyüzünde olduklarını ve
gözgöze gelemeyeceklerini bile bile..
yeniden

en az biri kaymayı düşlüyor,
ama ölmeden...
sadece gözlerin için sahte bir intihar planlıyor.


ölüm yok bu şiirde.
şiir asmayacak kendini.
aşk aşık olmayacak kendine...
Yalnızlık bilmeyecek kendine böyle seslenildiğini...
bir yağmurla ıslandığında dünya...
toprak da deniz de ve aklına ne gelirse...
beyninden geçen o ilk aşk,ilk buse,ilk sevgili kokacak!

hadi dene...
sevmeyi,ölmeyi
Ama en önce yaşamayı elbette...


23:15
blackcaty73-sitare-sinop
1 şubat 2010