Gözlerim Sana Göre Değil

Gözlerimden tutmalısın
Seviştiğim dramlar ordadır
Kuşun gagasına düşen busemi
Kalbimdeki alçıyı bile görebilirisin

Derin bakarsan kendini
Özlemeyi bıraktığım yeri
Hatta ıslak şiir zamanlarımızı
Ve gidişinin tozlanmış romanını

Bir öykü yazmıştım sana
Okuyabilirsen canım başlar
Gecelere adını paraf attığımı
Gülüşüne yıldızlar biriktirdiğimi
Seher vakti biten nöbetlerimi yazar

Virgüllerde durabilirsen
Sahile vurduğum uykuları
Boğulduğum terkin kıyılarını
Sakilerin kirlettiğim önlüklerini
Teknelere nasıl sarıldığımı anlatır

Sonra
Kuşları sevdiğimi

Her sabah sızdığım yerde
Ayıldığım seslerim olmuşlardı
Önceleri günaydınlarımdı hepsi
Birlikte kahvaltı etmeye başladık
Hatta çoğu zaman birlikte uçuyorduk

Bu öykünün sonunda
Kanatlı arkadaşlarım oldular
Yalnızlığın en mutlu özgürlük olduğunu
Gözlerim maviymiş aslında
Sana bakarken gökyüzünü unutmuşum
Sözü olmayanın bestesi de olmuyor
Seni özlemenin geçersiz olduğunu öğrettiler

Gözlerim
Sana göre değil sevgili

Bir yürek olmalı
En güçlü dalını ona vermelisin
Benim güneşim artık seni ısıtmaz