Gözlerin

Ne yeşil, ne mavi, ne de eladır,
Aklım alır kara kara gözlerin,
Onulmaz yaradır, başa beladır,
Deler kalbim vura vura gözlerin...

Avcıdır, yaralar, göğsümü deşer,
Bırakır soluksuz peşime düşer,
Bakınca derinden feleğim şaşar,
Öze işler yara yara gözlerin...

İnsanın ömründen ömür götürür,
Taştan olsa kalbi yıkar bitirir,
Susuzken gidip de susuz getirir,
İçim yakar çıra çıra gözlerin...

Kendi halimdeydim, gider gelirdim,
Yer içer gezerdim mutlu olurdum,
Dünyam kararacak nerden bilirdim
Beni soktu zora zora gözlerin...

Özümü yakardı ince bir yakış,
Sevdanı örerdim ben nakış nakış,
İçimden çıkmıyor baktığın bakış,
Hep aklımda dura dura gözlerin...