Gözlerin

Kapkara bir büyü, korkunç bir tuzak!
Ölümden inatçı, kabirden derin!
Esaret mukadder, hürriyet uzak!
İnsafsız batırır, kumar gözlerin!

Yetmemiş ki zahir yaktığı canlar,
Uğruna adanmış koçlar, kurbanlar.
Sunağımda selken, sebilken kanlar,
Bir canım var, onu umar gözlerin!

Anlamaz, dinlemez özrü, amanı,
İlk bakışta keser dizden dermanı.
O anda verilir idam fermanı,
İnfaza, kesin göz yumar, gözlerin!

Öyle bir deprem ki; bir ben yıkıldım!
Öyle bir girdap ki; bir ben kapıldım!
Öyle bir ceryan ki; bir ben çarpıldım!
Yediğim en şedit şamar gözlerin!

Kim demiş cennette kapı açılır,
Güzele bakanlar mükâfat alır?
Niyetler şaşıysa ecir mi kalır?
Günahı üstüme yamar gözlerin!

İlahî sanatın şahikaları,
Kışkırtır ruhumda tefrikaları.
Halt etmiş dünyanın harikaları...
Eşsiz coğrafyada imar gözlerin!