Gözlerin

Bakardı bir zaman toprağın üzerine gözlerin
Ne oldu şimdi altındasın toprağın,yerinde yok gözlerin
Bir yaprak misali düştün toprağa,biçaresin;
Mevsimler geldi geçti çoktan toprak oldu gözlerin.

Hani dünyalar senindi,şimdi nerede gözlerin?
Aktı kabrinin toprağına,mechule karıştı gözlerin
Ne bugün ne yarın dönmek yok geriye muttasıl;
Haşerata yem oldu,artık konmaz yerine gözlerin.

Ecel aldı,kül olup toprağa savruldu gözlerin
Tattı mahşerin ab-ı hayatından zindana düştü gözlerin
Ne kadar istesen de boş,çıkışı yok,kapandı artık kapılar;
Dört taraf karanlık duvar,göremez artık şafağı gözlerin...

Ölüm dediğin,kapalı bir sanduka akar içine gözlerin
Örtülür üzerin beyaz bir kefenle,kararıverir o an gözlerin
Mahkeme-i Kübra yakındır,yaptıklarına yan artık;
Kimler geldi geçti,bir garip hayal oldu şimdi gözlerin...