Gözlerin Birer Mucize

akşam esintisiyle eteklerin uçuşur,
benim aklım bir karış havada
otururduk köpüren dalgaların sırdaşı kayalıklara...
ellerimiz birbirine kenetlenmiş sımsıkı
bir avuç köpük dökerdin omzundan aşağı
sevincim kirpiklerine tutunur,
kıskanırdım o çıplak omuzlarına değen çapkın rüzgarı...

az sonra güneş karşı dağa tırmanır,
uzanırdı ayaklarımızın dibine,
ipek bir halı gibi ışıkları...
bazen susar
bazen de kırardık muhabbetin ince belini,
sevda lugatında yıllanmış cümlelerle
ne zaman uzanıp alnından öpsem,
kızarırdı seninkilerle bir güneşin yanakları...

bazen kamp kurardık bizim arka bahçeye
tek kişilik bir çadır ve renkli çubukları...
üzerimizde yıldızlar,
gecenin en neşeli çocukları
başın dizlerimde,
ve içimde çocuk yıldızların sevinç çığlıkları...

saçlarının kokusu karışırdı ıslak çimenlerin kokusuna
ne zaman dokunsam o saçlarına
yüreğimle bir kıpraşırdı,
çınar ağaçlarının yanık tenli yaprakları...
ne zaman dolasam elimi beline
gözlerin yarı kızgın,
yarı hoşnut halleriyle bakardı yüzüme...
gözlerin!
yüreğime saplanmış birer mucize!