Gözlerin Kalsın

Çiçekler henüz açmaya niyetli iken,
gök yüzü yıldızlar ile sevişirken,
ellerin diyarında batmasın diye diken;
Sen git ey yâr,gözlerin kalsın...

Çocuksu yüreğim oynaya dururken;
Hasret yağmurlarıdır gözlerimde biriken.
Seni böyle patavatsızca severken;
Sen git yârim,gözlerin kalsın...

umutlara kesilmiş iken biletler,
aşka kalkmış iken en son trenler,
rahat olsun diye içinde ki niyetler;
Sen git üzerimde,gözlerin kalsın...

Bahaddin'in 'ıhlamurlar'ı çiçek açtığı zaman',
hayaloğlu'nun 'rıza'sı öldüğü an,
atilla'nın 'an'ı geldiği zaman;
Sen git sevdiğim,gözlerin kalsın...

Aşk kırlarında hislerimi toplarken sana demet demet,
rabb'im den başkasından ummazken medet,
gönlümü sana bırakacaksan hasret;
Sen yoluna vefasız,gözlerin kalsın...

Ben bıçak yarası misali acıyorken,senin canına ise minnet,
hesabın iki cihanda da sorulur elbet.
gelmemiş iken henüz aşkımıza gaflet;
Sen git hayırsız,gözlerin kalsın....

Çocukluğumuza inip,oynar iken sobe;
Yerimi deşifre eden dillerin yansın.
Günahlara etmiş iken ben bir kere tevbe;
Ne olur git artık,gözlerin kalsın...

Sevdamızda ihanet inan ben değildim,
namluda son fişek,şarjörde sefildim,
bir tek rabb'ime taptım, 'o'na eğildim;
Sen git bana emanet,gözlerin kalsın...

Saatler ile barışık iken zaman,
sensiz de olur elbet bu kalem kahraman.
Ayrılık türküsü çalarken bize bağlaman;
İstemiyorum git,gözlerin kalsın...

Serhat kapatsa da bu sayfasız defteri,
kalbinde ebedi yaşayacak sen varsın.
Olsa da sevdan kalemsiz şairin alın teri;
Sen,sen git yasaklım,gözlerin kalsın...