G/özlerin Mavisi Düşlerim

b/aktım
dağlar yeşile bürünmüştü gök maviydi
hüzünlü yüzlere karalar b/ağlamıştı
gözyaşımla maviye b/akmıştım

bu şehirde sokak kaldırımları ışıklı gölgeler düşerken
yollar dar geldi düşlerimin arasında
gökyüzüne küstüğüm gözlerin mavisi düşlerim

umutsuzluğun
gitmek gelmekten usandım
gidersen merhametinle bu han duvarları yüksekten b/akar
çiçekli bahçeler bahara gülümseyen yüzlere b/akardı

içimde yaşardı susunca ihanetin taşları başıma yağdı
hava sarhoştu besbelli bıraktığın ruhları saran dumanlı yollarda
hüzünlü gülüşümle içime ağlardım sensiz acılarımla

al
s/at düşünürken
usumla yolumun son çeyreğine takılı k/aldı
her duyulan müziklere bazen içinde çalınırdı ringolu ezgiler
ben asıl o zaman hasretine k/özlerdim

çok vefalı yazgılara
kederli acılara düşünürken sevdalı ölümlere acırdım
her seferinde içimde seni yaşatırdım

yüreğimin tutkusuyla açılan umutlarıma
açılan gözlerine kapılırken durdum
sen yokken özledim yoruldum

mavi sulara akan gemiydi yellere savrulan
ve gerçekten yürekten özlemine k/aldım
yurdumun en güzel baharını b/ekledim bir ömür kadar

sonra
o şehirden uzaklaşırken sana yakın düşlerine odaklandım
umuda düşlerimi sararken
mavili düşümle g/özlerine b/aktım

24*07*12*Karataş*