Gözlerinde Gülmek Acılara

kiminle gülüyorsan ona aitsin demiş(*) şair;
düşündüm...

en içten gülüşlerimi
gözlerinde canlandırdım ben..
en güzel zamanlarımı
seninle yaşadım..
hayatıma seninle anlam kattım..
seninle ben oldum
seninle var oldum..
gözlerinden öğrendim
acılara gülmeyi...

Nasıldı senin gözlerin,
bir yanın kor ateşlerde çarmıhta can havli,
bir yanın baharlarda koşan körpe bir çocuk,
acı ile mutluluk...

Manası yaşamdı,
dudaklarından dökülenlerin..
sen çırpınıp süzülen bir martıydın kimi zaman..
kimi zaman ağlayan bir okyanus...
acıydı mutluyken bile süzülen gözlerinden,
ki onlardı manası hayatın..

Bir yanın geceydi senin,
bir yanın gökyüzü..
günlük güneşlik...
ben kırlarında koşan körpe kız çocuğu,
sen ellerimi tutan güçlü bir kartal..
yorgun kimi zaman...
savaşı hiç bırakmayan...

Sahi,
kiminle ağlıyorsan ve kimi seviyorsan delice,
aynıymış yaşam gözlerinde..
göğüs kafesinde bir ömrün bahşı,
yeraltında günler yine gökyüzü mavi..
sen yazın serin suyu,
kışın dolunayı..
okyanusta taşkın bir sel,
yüreğime koca bir nefes..

öğrendiğim sesindi,
can veren ölülere..
ki ölüler dirilirdi senin gözlerinde..
gözlerin, yansıması gerçeğin,
ki gerçek yanyanaydı acılı gülüşlerinde..

Sen ömrümün ab-ı hayatı,
yüreğimin sevda çölü..
var oluşumun gerçeği...
seninle gülüyorum seninle de ölürüm ben...

...............
aşk ölmez hiçbir vakit,
akar gider okyanuslardan...
acılar boyu..
seviler boyu..
Şahrud Seydunasına kavuşmadan,
Mem Zine karışmadan..
aşk bitmez hiçbir vakit,
gözlerin ruhumdan kaybolmadan
...............


[(*) kiminle gülüyorsan ona aitsin : Yılmaz Güney'e ait bir sözdür.]