Gözlerinden Gülüşüne...

Gözlerin...

Gözlerin gelir durur pencereme...
Hatıralar hatırası silik iki pencere!
Renkleri ne renkti,
Unutmaya yüz tutmuşum...( YALAN !!!)
Nasıl bakarlardı, meğer ben kaybolmuşum.( GERÇEK !!!)
Ben sonunda onlardan alıkonmuşum.
Alınmışım gözlerinden,
Bir gece gizlice,
Kaf dağının arkasına konulmuşum.
Nasıl bakarlardı ve renkleri !!!
Hatırlamaya koyulmuşum
Hep taş ve engel oysa yolum
Hatırlamaktan bile
Ki hala gözlerin penceremde
Ben alıkonulmuşum...


Alnın...

Alnın düşer aklıma bazen,
Açık, ak pak, geniş güzel alnın.
Hala asil midir duruşu öyle,
Hala öyle ak pak mıdır alnın söyle.
Üzerinde ben hiç yazmadım, bilirsin
Yazdırmadın beni üstüne.
Ve sen gelmedin kaderime.
Alnın derdim olmuşken,
Alnın aynam olmuşken,
Kaybolurken ben izlerinde,
Alnın ayrı düşürmüş benden seni...
Alnın başkasına yazmış seni,
Alnın çekmiş aramıza perdeyi.

Saçların...

Saçların da düşmüşüm kaderin ellerine,
Saçların da karışmışım kaderin ağlarına,
Onlarda çözülememişim,
Kalmışım onların zindanında.
Saçlarından iki darbedir kaşların!
Onlardan iki yay gözlerinin üstüne...
Ve onlardan gene mızraplar kirpiklerin
Okların saçlarından tel tel nazlı nazlı
Saçlarına işlemiş rüzgar,
İndirmiş bir tutam sakalına...
Sarmış mühür ağzını.
Saçlarından kaşların, kirpik ve sakalın...
Ben aralarında kalakalmışım.



Ellerin...

Ellerin, kibar ve titreyen,
Nazik ve ürkek ellerin
Parmakların öyle güzel öyle narin.
Hiç dokunamamak onlara
Bakmak öyle yalnız uzaktan.
Bazen birleşir ellerin.
Bazen alkışlar.
Bazen ayrılır
Bazen bir bütün.
Seni anlatırlar mı hiç
Sesin gizlenir mi ellerine
Verir mi seni ellerime
Nazik ve ürkek ellerin...


Sesin...


Sesin ...sıyrılır bulutlar arasından
İki hayal tutar iki yanından
İndirir sesini kulaklarıma
Sesin uzanır bir buluttan hamağa
Gelir sesin, kucağıma.
Kadife yumuşacık bir kadife.
Yorgan, rüzgar, güneş, yağmur.
Nefes! hepsi tek bir ses!
Karanlığıma tek bir ışık
Yalnızlığa en coşkulu bir kalabalık.
Mutluluğa gömülürüm harflerinde.
Kelimelerine dayanamaz, ölürüm.
Sesin; gecelerime dolar, bölünürüm...



Gülüşün;

Gülüşün; uyku tutturmaz olur,
Gülüşün... Bir bayram sabahım olur
Cenazem olur ve bir sabah.
Velhasıl gülüşün uyku tutturmaz olur.
Bir mutluluk olur,
Bir cellat olur,
Bir hayat verir,
Bin hayat alır.
Alır beni arasına,
Vurur kervansız yollara,
Bir yol buldurur !
Bin kayboldurur.
Ahh o gülüşün, bir uyku tutturmaz olur...