Gözlerine Akan Yaş Biter

her vakit biraz umut artarken
zamana yenilen kırgınlığım
yüreğime kalan umudumun şanı
her gidişin biraz hüzünlü
sen ölmedin ki içimde
karanlıkta ışık oldun

cevherimi aydınlatan mihenk taşı
sen olmayınca diner mi
yürekteki acı güne döner mi
karanlığın sabahı

sevgi pınarında gül bahçesine konmak
gülsuz kalmakta değil
sensiz yaşamak acı
ömür dediğin sonsuzluk
umut etmek kaldı
yarine

gün gelir
o günler gelir
gözyaşı gülüşleri
gözlerine akan yaş biter

bazen en kalıcı nokta yaşanır
boğaz düğümlenir sesizce
acıyı gülmeyı yüreğe taşırız
o an kalbin heyecanı vurur
bedeni ruhun son nefesine

ışık kırılınca yansıyan endamın
yıldız çarpıntısı yaşanır gözlerin
düşüme asılı kalır hasretim
seni yaşamak kadar

içim acılarla boğuşurken
ima ettiğimi düşündüğümde
hüzünlü acıların toplamını yapsam
dramın acısı tatlısı tartılmaz
bir gülüş yetmez mutluluğa
arta kalan yürek sızısıydı

yarin için ışıktın gözlerime
yüreğime akan su büyüttü
her an özledığım sabahın ışığı...
her aklıma düşerken gözyaşım dolar
sonra kurur susarca

sessizliğin eşiğinde
yıllara vurdu ardı sıra
gözlerine akan yaş biterdi
gözden kaybolan düşler...

tükenmeyen sönmeyen tatlı bir meltemdir / sevda

19/02/2011 - Karataş