Gözlerinle Yendim Hasreti

soğuk duvarlar ürpertirken kalbimi
bir meltem estirdi uzak gözlerin
korkulara teslim olmaya hazırlanırken
gözlerinle tutundum hayata
gözlerinle yendim hasreti






gözlerin yakın eyledi daüssılayı
gönlüm kirpiklerinin arasından uçtu
serin ıhlamur ağaçlarına süzüldü
en ferah saatlerini yaşadım ömrümün
gözlerinde yaşadım sevinçlerimi





ey nisan bakışlı yar
kokun beş yüz yıllık yoldan gelir
üstüme siner
kapama gözlerini ne olur
sana hasretim yalnız gözlerinde diner