G/özlerinle Yürüdüm Yolları

Öyle gülme yar!
son üç nokta diye bıraktığın hüzünlü gözyaşlarını hatırladıkça
bekle hangi kuşun ötüşüne uğur saydın çirpinişinla
gel gör neler yüzüyor yüreğimde

hele bir bak gülüşlerin sarsın yolları
yağmur yağarken hüzünlü umuda giderim yar
sen o zaman gör beni aşk neyler

zamansız vakitlerin sabahlara kalınca
yürüdüğüm yollar bitmez tükenmez sevdalara düşer giderim

üzülmeyen derdin tasası yoksa
nedir bilirmisin?
olmak olmamaktan başka ne var ki

ben mi yaşamı ardında koşuyorum
yoksa hayat mı uçup gidiyor sonsuza giden sevdalara
bak sokaklar bom boşken seninle yürüdüğüm sokakların düşün ki
hiç bilmediğim destanlar gizli yürek yakan güzel olana sarıl bırakma yağmur karlar yağsa da
düş peşine dönemeçli sokaklarda avare sevdaya kal

kimi de ölüm fermanı yazsa da yasak bir aşkın hikayesi olur
bazende sevgiyi içimize gömeriz
hakkını vermedikten sonra
yaptıklarımızı bir düşün...

ve umuda yol alışımıza lafa bakılmaz biz kendimize benzeriz
umuda sevda çal yar
benden sana sözüm olmasın uçan giden sevdalara kal

silinmez izlerin adımını atacaksan
bil ki
boyalı acılı renkler kadar görünendir sevdaya durmak
yaşarken uçup giden zamana karşı gelmek
yeminimi bozdum da sana geldim

gözlerin kirpiğinden yukarı bir göz at umuda
gözlerinle yürüdüm yollarını sana bakarken
her şey gözlerinde okunur yar

20*05*13*Karataş*