Gözlük

Babamın eski gözlük çerçevesi gibi sarı
ve kalın
hayatlar yaşıyorum şu anda.

Gözlerime inmiş perdeler gibi
buruşuk kağıtlar uçuşuyor
o yana
bu yana.

Ve herbirinin içinde aynı cümle yazıyor
Şöyle büyük sarı puntolarla:
Hayat,
gereğinden fazla.

Olmuyor işte.
Annenin çocuğuna baktığı gibi bakamıyoruz
biz bu hayata.
Daha çok yanıyor ciğerler
babanın attığı her tokatta.

Eski gözlük çerçevesi gibi dursak ya
bu sandıkta.
Daha kolay olurdu belki her şey
yanımızdaki eski günlük ve bardakla.