Gözlüklü Şiir

Gördüm,
Vapurla geçerken gördüm.
Banklarda uyuyan yarı sarhoş amcalar vardı.
Titrek elleri vardı, kırmızı burunları.
Nefes alışverişlerindeki derinlik beni ürküttü.
Aramızda deniz olmasa korkardım.
Korkmaktan korktuğum kadar hiçbir şeyden korkmadım.
Birden ayaklandı bi tanesi.
O şişenin dibine vurdu, ben denizin dibine vurdum.
İnsanlar sarhoş, üşüyor...
Ve şirinler bahçede top oynuyor...

Evlerde bıçaklar var...
Balkondan gördüm.
Annesi patates soyuyor, çocuk yalnız...
çocuk koltuğun minderleriyle oynuyor.
Çocuklar duvarlara tırmanır,
Bir gökdelenin tepesinden atlarlar.
en azılı suçluları yakalarlar, kendilerine öğretilen iyilik yapma güdüsüyle .
harflerin, sayıların üstüne çıkıp güneşe giderler,
oradan aya, oradan marsa. Kızıl gezegen...
sonra annelerini özlerler ve bir balonla dünyaya tekrar dönerler.
Çocukların uçan halıları, patates soyan anneleri vardır.
Bu çocuk çıngıraklı kutuya bakıyor.
Yılanlardan korkarım.
çocuklar çizgisiz filmler izliyor, ellerde bıçaklar var.
Ve şirinler bahçede top oynuyor...

Doğumun sancısız tarafını gördüm ilk kez.
Renkler vardı, saatler vardı, dostlar, çaylar...
Ayrılık acıtsa da aşk güzeldi, gördüm.
Bir şarkı yalanlanmıştı bir kere kolay mı?
Saatim yok tam olarak bilemem demişti biri,
ama benim bi sürü saatim vardı.
Saatler Ankara'yı gösteriyordu.
Bir melek ıslık çalıyordu, ölüm şarkısını
ölmek de güzeldi, bak bundan korkmazdım.
Varlık muhasebesi derdi üstat,
bunu görebilir miyim bilmiyorum...
saatler 12'yi geçiyor...
Ve şirinler bahçede top oynuyor...