G/özüm Seni K/özler

elveda dedimse..
bir şehrin varoş sokaklarında
yürürken adımlarım
benden önce gidiyordu

doğrusu dayanamadım
akşamın kör karanlığından
dudaktan dökülürce inleyen sesin
kalemin vurduğu pası sökerce

dağda çoban kavalın sesi gibi
hasreti candan gelir
ruhumun derinliklerine yayıldı
can yüreklere

ve katil duygular kestiyse sesin kelamını
örselenen damarda kan durmazdı
özlemin derinlikleri
şah damarına dayanmış
incinen gönüller diyarına

sevda yeminleri sardıysa
aşkın dermanı varsada
yokluğu kahrolası zaman içinde
sonsuzluk aşk sevda yolculuğun deminde
sabrın selameti kar etmedi

ey sevgili bu sana bedduam ki
inziva et hallerine
değiştir kelamı selamınla
çok yaşa...

sen Dicle nehri kadar derin düşün
Fırat ın deli fırtınası hırçın suları gibi
görünce yürek ç/ağladı
her seferinde...

bir yanım yara bere içinde
bir yanıma sen dolanımsın
bir yanım fabrika önlerinde yüzüm karası
döngü karası eller umuda acılan yürek yarası

emeğin düşlerine hasreti k/alsada
kar etmedi sevdam zinciri
ve bu yurdun sevda yemini
ne duydun nede doydun

doldur ellerinle doysun g/özlerin
gözüm seni özler yollarında
sevda yarası

karardın yüzün karası
ne aşkın pervanesinde dönersin
sevdam yoluna bitmedi

bu kaçıncı aşkın dermansız düşleri
sen yüreğindeki kapanları sarmazsan
deli divane kalırsın aşka

umutsuz yaşamın
belirsiz kaderine kollamazken
topladığın yeminlere kar etmedi
sevdalı safak güneşine...

17 Ekim **11* Karataş