Gözümün Katreleri

yolunu buldu gözümün katreleri
sanma sana düşüyor yanağımdan
düşer bedenim
düşer ben ama
sanma sana düşüyor katrelerim
bahar açtı sandım gamzende
ömrümü verdim sandım muhabbetinde
sende yalancı bahar çıktın periferimde
sanma sana akar katrelerim
ben göremeyeceğim bahara
yaşlanamayacağım zene
ve zensiz bana döküyorum katrelerimi
hıçkırırken dökülenle
tahassür duyuyorum bahara...
hani varya hızırın sakalının altında sakladığı
nur yüzü
o nuru görmeye gidiyorum ben
sen son çabam oldun baharım
tüm dallarımı çiçeklendirdin
bir ayaza bakıyor yoksulluk derken
ayaz estirdin derinden
ne erik çiçekleri
ne de yüreğimin çiçekleri kaldı
söyle sana nasıl dökeyim gözümün yaşını
sana duyulan ne özlem
ne sevda
sadece kaldı yüreğimde
hayalinin takırtısında ,hırçın bir nefret
aklımdan sen geçerken hala
ne diyeceğimi karıştırdığım
sen geçerken pusulamı şaşırdığım
sen konuşulurken hala kızardığım
doğru
sen yalancı bahardın
sadece ömrümde bir kez aldandığım...