G/özümün Yarası Sevdam

Bir konuşabilseydim
gözlerimle anlatamadığımı her dille şarkılar mırıldardım
yüreğimden çağlayan mavi sulara b/akarak
çinlanırdı her vakit gözlerde akan aşkın gözyaşları

o kader denilen kör şeytana laneti ölüm ayrılığını yasaklardım neznimde

talihin karası renklerimle boyardım
o güzel yüzünü çizerdim yazan kalemin diliyle
yol çizen yollara savuran yaşamdan izler bırakan
tüm yaşanmamış yaşantılara dualar okuturdum sevgilinin diliyle

gözünle bakardım dünya denilen cennete
bir sözüm iki gözümle bir selam çizerdim deniz yorgunu sevdama
yaşama dair gülüşlerim olacaktı uzun uzaya giden bir uzay yolculuğuna

olmazsa kader deyilse de, olursa talihe bırakılan gülüşlere kal duamla
sevdaya koş tutunacak dal yoksa uzak düşlere sarılırken
acıya zora gelen en güzel gülen en son gülendi
uzakta olsa umut et mutlu yarınlar

tutamadık ne kaderi ne mutlu gülüşleri
sen olmazsan talihim karaya vurur bu gemi
elkeni yok kaptansız yolcu
baka kalırsın gözlerin yağmura döner yolcu

şimdi gitme zamanı gel yollara gözlerin takılmasın
ardında gözyaşim silinmezsın aksın toprağa
bedduam tutsun umuda giden yollar kapansın
kurusun dert kederden uyanmasin gözler baksın gökyüzüne...

gözümün yarası sevdalara tutundum

yokluğuna hasret kollarken fırtılar uçururdu bulutları
kasırgalı bir havada gözlerim kapanırken senli yollar taş duvar mapuslu ihanetli gözlerden
bir mahkum gibi özgürlüğe tutkuluyken gözlerim kör oldu seni sevdiğime rüya sayıldı

hepsi yalana koyuldu göze gelen baharım kışa döndü uzak bir şehirin raylı tranvaylarda
ayrılığın iki yolu vardı ölüm gibi ayrılık çanları çalındı yüreğimin sularında
gözümün karası sevdam.....

27*06*13*Karataş*