Gözyaşı Ve Keder

Saat yine gecenin 12 si
Uyku tutmuyor gözlerimi sensizliğe daha alışamadım sanki
Bir fincan kahve elimde odanın her köşesinde hayalin
Sorguluyorum kendi kendime ayrılış nedenimizi

Aynaya baktım bu yüz benmiyim
Yaşlanmışım sanki sensizilik öldürmeye başlamış beni
Gözlerimde yaş kalmamış kıpkırmızı
Bu bir rüya olsa keşke uyandığımda görsem yine seni

Sana hiç bu kadar uzak kalmamıştım bu kadar yaşamamıştım sensizliği
Meğer ne zormuş karanlık tek başına konuşmak deli gibi
Beraber çekindiğim fotoğrafları yakıyorum teker teker
Geriye tek kalan gözyaşlarım ve keder