Gözyaşım B/akar Gürbetin Acılarına

B/ak
daha ne ettin güzel şiir yazmaya
acıyan dert kedermı yaşadık mı çiğliğimiz yeri göğü inlesin
daha ne yaşadık ki şiirin tadı dudağımızda tat bulsun

tüneli çardaklı dağların ardı sıra meleyen koyunlar var
kömür karası gözlerin kara tren bir haber vermez mi
tüneli çok olan dağlarımız yüceden yüce

gözlerde ne yollar dayandı nede dağlar
hoş gelişler ola haber verir yardan yana

bugün yine gurbetin acılarına savruldum
sen yokken suskunluğum kanadı kırık acıyan umutlarım

sanmayın güzel şiir yazdığıma
hep acıdır kederler
acıyan
zülüm etrafında
hiç gülüşleri olmayan zaman içinde
can cana yürümeye koşan yoldaşım olsun gülüşlerin

şimdi yol göründü
aşk küstü
tüm şehirin insanları yabancıydı
ben sana yabancı kaldığım günlerin acıyan gülüşüyle
hasretinde yanar oldum gürbetin acılarına

yaşanır görünen bakıştı hüzne acıyan yüzler
her geçen günüm sensizliğine oynarken
ben senden geçmezdim dağlar duman olurdu başımda

dağlar of dağlar
Engizek dağların karı soğutamazken
yüreğim alev tutuşur gözlerim yanardı seni düşürken
yürek sızılarım başkadırsada
gözüm senden düşmezdi gülüşlerin vardı umuda

duydum ki hastasın gülüm sen bensiz ne hüzünler sardın umuda bilirim
gönlümde geçmez uykular firari yollarda yürürdüm sensiz gecelerim

hasretine düştüm o gece yollarda gözüm uyku tutmazken
yağan yağmurlu fırtınalar kuruyan gözyaşım kaldı sonrası

yağmurlu fırtınalar eserdi uzakta gözlerim yollara düşerken
korkularımla hasretim dertleşirdi uzakta yokluğuna acılar toplarken
gürbetin acılarına içim içim ağlardım seni özlerken

22*08*13-