Gözyaşları

Karanlıktı geceler her zamanki gibi
tek farkı vardı yokluğunda
güneş hiç doğmuyordu artık
hayatımaa...
Görmüyordum sen varken seni bu kadar;
nereye baksam sen, yine sen
aynada sen varsın, duvarda sen,
yanımda oturuyorsun bir an
bir an gidiyorsun
hala gülüyorsun bana o tatlı gülüşünle
ama ben, ben gülemiyorum artık
hayaline karşı olsa bile.
Kimdi şuçlu, neydi suçu ve ya suçmuydu bu,
yaptıgı neydi kıskançlığın?
suçumuydu her seferinde gururun
tek suçlu varsa Aşk'tı bu davada
Nasıl kıskanmaz severken insan
Bir anlık sinir ayırırmış
seveni, sevdiginden
Af dile! dedi gönül
dile geldi gözlerim
akıttı nağmelerini
Ne bir damlası ulaştı denizine
Ne de kavuştu toprağa
Buhar oldu havada tüm nağmeler
değeri kalmamış nezlinle
en ufak bi damlamım.