Gözyaşlarım

Geçirir ruhuma tırnaklarını iki ucu suntıraç
Bilemezsin yalnızlığımı yudumladıkça zehir
Açıldıkça ardında bir başka kapı bir başka kilit
Bir varlığa bir yokluğa akar gözyaşlarım



Başı sonu sarmaşık kirpiği lal
Köklerim bitap taşımıyor artık seni kırık dal
Hangi rüzgârlara yarensin bilemem ey kızılyaprak
Bir varlığa bir yokluğa vefakâr gözyaşlarım



Tersine çekiyorsun kürekleri sahi nerelerdeydin?
Nerede söndürdün ocaktaki közleri
Hangi şafaklara bekçi naçiz bedenin
Bir varlığına bir yokluğuna hasret gözyaşlarım



Bilemezsin yalnızlığı bilemezsin derin bir kuyu
Boğulursun isyanımdır sessizlik öyle burgulu
Dinlemezsen anlayamazsın sen beni
Varlığın yokluğun duvar serilidir seccade gözyaşlarım