Gözyaşlarımı Göğsüne Döktüm

Çaresiz bir derdin ağlak sıfatıyla düştüm yollara
Bir yanım isyan tortusu
Diğer yanım kader yazgısı
Alın yazım ve haykırışlarımı tuttum ellerinden
Adını sen koydun
Kadere isyan....

Şimdi bir cemreyim gözlerinin neminde
Toprağa düşme vaktinde bırak umutlarımı
Kalırsam göz ucunda
Kopamam
Topraktan yoğruldu ara susamış bedenler
Bir damla gözyaşında saklanmaktansa
Toprağımda yok et emanet gözlerimi

Şimdi sen dibi zifir bir kuyu
Ayalarımdan bırakıyorum mutluluğun kokusunu
Tut...
Çarpsın yüreğinin nasırlanmış ücrasına
Oturt sofranın mey kokan yalnızlığına
Bir dilim ekmek olsun huzurum
Tıkansın boğazına

Bir gülüşünle binlerce gül açardı gülşenimde
Bulutların beyazından,
Güvercin kanadından
Toplardım hayallerimin hikayesini
Baharlarıma yağmurdu adının ilk harfi
Şimdi bomboş sokaklarda
Karartılmış bir hücre tadında yaşamak
Aydınlığına göz kıstığım gülüşünden geçtim
Gamzelerine tebessüm düşmesin
İhanet kanatsın
Aşk diye sızlayan duygularını

Bir avuç yalan bıraktın göğsümün tam ortasına
şimdi
Hangi sözün elinden tutayım
Bilmem
Hangi cümleye boyun eğip
Yeni bir dala tutunayım...nefeslenmek adına
Daha rüzgarın geçmemişken semtimin kıyısından
Hangi rüzgarın melteminde savrulayım
Tutuşsun gözlerinde başlayan yangın
Rüzgarım koruna düşsün
Küle döndü hayatım
Hayatın küle dönsün

Hadi çevir gözlerini
gökyüzüyle denizin kesiştiği derinliğe
kadere isyan yazıyor yerle göğün bağrında
sebebi sen
tut elini yalnızlığın
kalabalıklar feryadın duymasın
kapından ihanet
eşiğinden adım eksik olmasın.

Yaşarken ölmek acıymış meğer
Bir Züleyha düştü sandım Yusuf sandığım yüreğime
Hükmü sen verdin Rabbim
Boynumu eğdim kılıca
Vur da
Döküleyim yoluna

(toprağına sermiştim naçiz bedenimi ...hakkındı heba ettin/toprağından çekerken ellerimi ...gözyaşlarım ahımdı,göğsüne döktüm)