Gri

Kınından çıkınca aşk kanatır ruhu
Keskin vedaların izi kalır sadece
Ve bazen yer yurt meselesidir aşk
Bu yüzden evsizlik başkadır şehirlerde


Diliyle ıslak küfürler savurur tüm şiirler
Bir işkencenin alınyazısı misali
Yazılır ve silinir
Ömrünün en mutlu yerinde yarımsındır
Bir şair gibi


Kış çokça insanın çürük azı dişidir
Ağzının içinde buz tutar sevgi sözcükleri
Toprağa ulaşamayan
Daha gömülememiş bir ölünün gözyaşları
Ne olur gömün beni,
Ne olur unutamıyorum suskunluğunda
tuzlu ve berraktır


Can acıtır bir kadının teni
Ay kadar parlak yalnızca yalnızlık gibi
Dua gibi
Tozlu kaldırımlarsa ölü bir kelebeğin evi
Aşk sadece gri
Kapkara bir gri...