Gri Ayrıntılar

hey sen

anlatmak istediklerim deli mavisi

düş tarlalarımın başsız, sureti olmayan ilahı

şiirlerimin gizli öznesi

seni arıyorum bulunmazlığın girdabında

ses ver, neredesin?


bir yerlerde olmalısın

suskun, kendi halinde, içine kapanık

belki de ahizede yankılanan

bir alo kadar yakınsın bana

kimbilir, belki de baktığım gözlerde gizlisin

belki bir gece suskunluğunun tutup ellerinden

düşeceksin avuçlarımdaki nasırlı yazgıma


artık yoruldum inan

yokluğunla yalnızlığımın çatışma orta-(m/s)-ında kalmaktan

üç noktalardan sonraki bulunmazlığım

yoruldum üç noktalı mesajlar yazmaktan


tesellim

gri bir ayrıntıda senli sensizliğe, seni işlemek

gözümdeki budaklara korkular batarken

yarıya indirip kirpiklerimdeki hüznün bayrağını

saçlarındaki kayıp düşlerimi tarayıp

bir aşk tarifi yapmak

varsa cesaretin aç avuçlarının cennetini

bırakayım yalnızlığımın bitmeyen ilahisini

yüzünde tomurcuklanan gülüşüne tutunayım

incitmeden

devrileyim bir g"Ece"

beni anlamanın zaman ertesine


yoruldum artık, inan

dilimdeki buruşuk sözcüklerle suskunluğu y’Utku’nmaktan

tıslayan yılan ıslığıyla süzülen bir y/okun

hedef tahtasına iliştirdim yüreğimi

neden sonuç ilişkisindeki yangının küllediği

şivesi oldukça k’eski’n bir lisanla koşuyorum şimdi sana

kanıtlayamasamda varlığımın seninle olan ilişkisini

yokluğun virgülden sonra gelen kelimeler kadar anlamsız

noktadan sonra gelen kelimeler kadar da ölü


eğer bir gün gözleri çapaklı bir sabaha düşerse

kapımın eşiğine bıraktığın gölgen

ardına kadar gelişlerde gülümseyecek

gözyaşlarım imzalı adressiz hüzünler

telaşlı keşkelerimi yolcu edeceğim

ilahi sözcüklerle sıvanmış ömür işçiliğimin yamadığı

yarısı daha yaşanmamış hayatıma



Hayat içi boş bir avuntudan ibaret, bunu artık çok iyi anladım. Mutluluk dediğimiz olguysa hepten ve mütemadiyen yaşamın içini doldurma sanatı. Tabi herkes usunun aldığınca, kendi derinliklerinin sonsuzluğuna inebildiği ölçüde dolduruyor yaşamının içini. En dipte yenilen vurgunsa hayatımıza taktığımız övünç madalyası. Bazen de kendi sığlımızda ilan ettiğimiz kıta sahanlıklarımız. Kısacası garipsediğimiz, garipsendiğimiz kısıtlarımızın kölesi olup çıkıyoruz. Sonrada adına hayat diyoruz. Peki gerçekte nedir yada ne değildir hayat? Şimdi koyuyorum üç nokta daha bilinmezliğe...

Utku Aksu

10.08. 2021 18:35 Detmold

10 Ağustos 2021 39 şiiri var.
Beğenenler (8)
Yorumlar