Gri Düşlerim

Bu sabah İstanbul'da
Yağmur senfonisini dinlerken
Penceremden
Gökler rengini çevirmişti
Griye...
Pusluydu İstanbul

Tıpkı yüreğim gibi...

Yıllar öncesine gitti yorgun gözlerim...
Zihnime kazınan hüzün dolu dizelerim.

O gün

Bir resim çizmiştim kelimelerle
Tüm renklerin çılgınca dans ettiği
Hayat tuvalime...

Demiştim ki...

Ömür denizinde
Yol alırken Hayat teknesi
Süsler ruhumuzun her demini
Tüm renklerin aksi.

Duygular ve renkler
Gönül penceremizde
Dans ederler hep birlikte.

Anlık duyguları,
Ölümsüz aşkları,
Yıllanmış ihtirasları,
Süsler kırmızı.

Mutluluğu ,doğumu,
Merhamet ,sevgiyi,
Saygıyı ,huzuru,
Simgeler pembe ve mavi.

Hüznü ,acıyı,
Terk edilişi ,nefreti,
Kaygıyı ,gözyaşını,
Yansıtır hep sarı.

Siyah ile beyaz ise
Kimileri renk demese de
Bence
Renklerin en asilleri
Anlatır...
Beşikteki bebeyi,
Duvağı ,gelinliği,
Gündüzü ile geceyi,
İlk ve sonu.

Günleri ,ayları ,yılları,
Hiç bitmeyecek
Sandığımız acıları,
Aşkları, mutlulukları.
Gök kuşağı renkleriyle
Yansıtırız hayat tuvalimize.

Kum saati kırıldığında
Tamamlanmıştır tablo artık.
Geride sadece
Yaşanmamışlarımız,
Özlemlerimiz,
Anılarımız kalır kırık kırık
Cansız gözbebeklerimizde.

Sonra...
Bembeyaz mezar taşımıza
Yazılan simsiyah adımız
Olur Son İmzamız.

Yıllar sonra
Bugün de ben
Sildim
Hayat tuvalimdeki
Tüm renkleri...

Hayat tuvalim şimdi
Sadece gri,

..................Düşlerim gibi.


...................ENA.