Gücümü Sevginden Alıyorum
Çocuksu yanlarımı hatırlatırdı varlığın
İşte o zaman hayata daha sımsıkı tutunurdum
Bütün gemilerim sana liman alırdı aşkın koylarında
Ellerinden tutunca kendimi boşluğuna bırakırdım sevdanın
Masmavi bulutlara çıkardım bazen
Sevgime gökyüzünden yıldızlar çalardım
Bahar gibi kapına gelirdim usul usul
Gönlümün en güzel busesini hepiçimde saklardım
Birde bakardım yine sabah olmuş
Resmin karşımda yine gülücükler saçardın
Dayanamaz öperdim hemen yanaklarından
Ben güne hep senin sevginle başlardım
Hep dört bir yanından tutunurdum sevdaya
Hayata dair ne varsa teslim olurdum ansızın
Bir garip fırtınaydım dolanırdım saçlarında
Düşlerimi eski bir gitarın tellerine asardım
Şimdi bütün dakikalar sevgiye birikti bende
Unuttuğum bütün anılara pusuladan bakarım
Yağmur sularında sürüklenir hayallerim çaresiz
Herşeyimi sonbahar sessizliğine saklarım
Artık hiçbirşeyden korkmuyorum ben sevgili
İşte bak bütün yüreğimle burdayım,karşındayım
Bir sen kaldın hiçbirşey değil eskisi gibi
İyi ki varsın,sevginden aldığım güçle bambaşkayım
DESTİNA
mustafa hocam hangimiz gücümüzü sevgiden almıyoruz ki alıyoruz almasına da biliyor muyuz kıymetini şiir gibi şiir okudumda düşündüm kalemine saplık sevgilerimle
sevgi dolu bir şiir olmuş:)
mutlu oldum bende:)
kalemin dert görmesin👍
Harika bir aşk şiiri.Okurken bile mutluluk verecek tarzda okuyucuya.Tebrikler yürekli şair.