Gül

Geceliktir incesinden bedene
Üstelik titretmez ayaz olsa da gece
Liriğinden dipdiri bir aşk

Yine de yanarsın üşümesen de
İnsan çok sevmişse
Neresinden tutarsan tut
En sıcağından kordur aşk

Gül suyudur bazen de duşluk
Üşütmez karda yıkansan bile
Leke yapmaz, ayrıca da saf sudur aşk

Gene gel dersin git desen de
El sallamışsan da sol yanında gitme
Nakış nakış işlersin sonra
En derin yaradır ayrılıkta aşk

Gül dikenidir bazen de
Üryan bedenine binlercesi batar
Limitsiz acıdır aynı zamanda da aşk

Hep umut edersin gerçeğinden bir tane
Ellerin kanar, gözlerin yaş
Pes dersin sonra, bu muydu aşk

Sen dersin en sonunda
Ecelmişsin biçare kaldığım
Neylesem boş, nasibin adıdır aşk

Gül değince de gülünmüyor işte
Ütopik bir sanrıdır belki de zihnimde
Lakabı aşk gelmeden 'gamzeler batarmış hep gönüle'

...

Sevenin adı : ben
Sevilenin adı : sen
Öyleyse;
Gül
Yine gül
Gene gül
Hep sen gül