Gül Baharım Yüreğimin Meleği

düğün sözüne kapılan gönül dağım
düğüme bağlandı acılarım

korkar gönül mühabetine kaybetmekten dost seni
yüreğimin baharıyla kışlarıma çicekler sarmaşık güller sardın

düğüm dediğinde yüreğime çarpan ağrıların
beni yaralar gönül defterinde al sana can dost bildiğim
melek yüzlü gül baharım

al sana sar yüreğimdeki yaraları
sıkı sıkıya ilacınla pansuman yaptığım kalbim seninle dolarken
gönlüm seni sayıklar her an gözüm görür hülyalı bakışınla
vaz geçilmez meleğimsin dost

sevgi dolu günlere sar sarabildiğince düğümde olsa
acıtsa da yanan közler benim
bu düğümler seni unutmayacak kadar yürüdüğüm hasretimsin
gül baharım yüreğimin meleği' sin...

sen benim candan çok sevdiğim gönül ferman dinlemez bildiğim
ister kabul et rüyada yollara uzayan göçerin düşüne kal
ister çöllere sal deli rüzgarla es yüreğimin sancılarına
gönül kapılarım seninle açılıyor

varlığın yokluğa ayarlansada unutamadığım
çok sevdiğimsin melek yüzlü dilberim
yüreklim can dostum

seni her gün değil,
bir ömüre siğmayan aşkın sularında içmek
doyasıya yüreğin sularına yüzmek

ve en can alıcı yaram kanarken
senli yol bilmez dertlerimle yaşar giderim
al beni yüreğine
seni doyasıya özlemimle yaşıyorum her nefes alışımda
yüreğimin meleği gül baharım

öpülesi yüreğinle özlemlerim katlanır hasretim oldun
biricik tek meleğim oldun
yüreğimin baharında...

11*10*12*Karataş*