Gül Ektim Yollarına

bu yolları düşe kalka yürüdüm
her seferinde viran b/ağları
gönül kapılarına seyran eyle
gül dik b/ağlarıma

eceline kalan gürbet kuşları
yurtsuz evsiz sılada kalırsın
derdine derman sararken
dönüşü yok artık yağar kar boran


sen çoktan gittin
gelmedin
yakamoz kokan gülün solduğu
dalında kuruyan gözyaşına kaldığın
gelirsin

seni düşünsem
düşünü kurmuşsun gülüm
ne duaya sarıldın
nede bedduam olsun
ayrı yollara çöle savrulmuş düşün
kılıçsız düşlerın kuytularına kalışın son perdesi
seyri aleme açılmadı

düşlerin yemini
kekik kokusu dağlarımın ahıda var
bağbozumu zamana kaldığın
kayıpların ötesinde
rüya sardığımız umudun
göz bebeklerin
neferlerine bir selam yolla

söylediğin doğru yola saparsan
eniş çıkışlarda
ne bilen nede gören olmaz
halden hale girenlerin

yoğrulan zorun deminde çıkar
kahrolmayası sevgi çanları
son kez adını sormadım
duyunca sesine doyamadım

ve kimseye sormadım
cemalini görseydim
seni o kadar özlediğine
sevdiğimi
hep k/anardım yüreğimle

düşe kalka umutlarına
hasretine düş sararken
gül diktim yollarına
her nefeste özledim

06*01*12*Karataş