Gül-i Bihârım Solmadan Gel.

Eyyyy seyr-i çemenzârım
Dağlarmı geçit vermez ki gelmessin?
Seni ne çok sevdiğimi mi bilmessin?
Nedamet ler çoğalmadan,
Yaradan,a müşteki olmadan gel.
Ferhunde




Günler var ki görünmessin gözüme.
Yokluğunda ateş düşer sol döşüme.
Takat kalmadı derman gelmez dizime.
Fasl-ı hazanım gelmeden,
Gül-i bihârım solmadan gel.





Bir haber sal mah-ı tâbân ile göreyim.
Hasta mısın yasta mısın bileyim.
Sen gelemiyorsan ben uçup geleyim.
Nihal-i ergavanlarım kurumadan
Şems-i ziyalarım batmadan gel.





Bahar gelir koyun kuzu meleşir.
Benim cism-i canım kimin ile dertleşir?
Gönül âlüfte kendi kemdine söyleşir.
Akıl bende firaridir bilesin.
Ferhunde ler takvimden düşmeden gel.





Bir tas su dilemem sinemdeki közüme.
İstemem tebabetler görünmesin gözüme.
Eğil zülf-i pürhâmın düşsün yüzüme.
Derdimin dermanı sensiz bilirsin,
Yaram kanğren,e dönmeden gel.




Aramızdan rabıtayı kesme,kaldırma selamı.
Esirğeme ben den iki tatlı kelamı.
Bir seher vakti sen de duyarsın selâmı.
Dostların omuzlarına binmeden,
Salım musallaya konmadan gel...





Nedamet (dert ),
Müşteki (şikayet, davacı )
Seyr-i çemenzâr ( kırlarda dolaşan )
Fasl-ı hazan ( güz mevsimi)
Gül-i bihâr ( dikensiz gül)
Mah-ı tâbân ( parlak ay)
Nihal-i ergavan ( erguvan fidanı )
Şems-i ziya (güneş ışığı )
Tebabet (doktor )
Cism-i can ( canın varlığı )
Âlüfte ( sevda şaşkını )
Zülf-i pürhâm (kıvrım kıvrım şaç,bukle )
Ferhunde ( mevsim )