Gül Kokulu Pencere

Geçtim dün eşiğinden
Gül kokulu pencerende duraksadım hafifden
Zaman akıp gitmiş
Sesin duruyor kapıda
Çalsam kapını seni sorsam
Kimbilir hangi yaşamlar var içerde
Asiyeyle başlıyor hayat
yani benim için....
Ve lakin saatler kaybolmuş boşlukta
Herkes sırasını yaşar
Ve insanoğlu belli ki bir mutasyondan başka bir şey değildir.
Gül kokulu pencere gül kokmuyor artık
Sandıklarda biriktirilmiyor mektuplar
Neyin döngüsüdür bu
Çivisi çıkmış dünyada
Bir yer bulmalıyım acil tarafından
Henüz ayak basılmamış
Henüz hiçbir göz değmemiş
Henüz suyu içilmemiş
Tek kişilik bu sahnede
Oynamalıyım o en bildik oyunu
Zaman yok benim hayatımda
Sen gelince haber ver
Bıktım mermerle konuşmaktan