Gül Kurusu Hayaller

Kırağılar düşürdüm, salkım söğüt saçıma
Doğmadan ölmüş gibi, pek yorgun hülyalarım
Bak kör kuyulardayım, bu yolda tek başıma
Muştu veren olmadı, el oldu rüyalarım.

Gül kurusu hayaller, gittiler birer birer
Bir ben kaldım benimle, yarı yolda yap yarım
Dünlerimi bıraktım, yarınlarım nerdeler
Nerde renkli düşlerim, kırmızı siyah sarım.

Bıraksam düşeceğim, durmuşum baş ucunda
Hayat denen uçurum, görünmez dehliz dibi
İnce çizgi ayırır, bekler ayak ucunda
İleri gitsem ölüm, dursam mahşerim gibi

Galibi yok yarışın, en önünde olsam da
Kimse ödül vermiyor, bitmez yorulmuşluğum
Değişmiyor yaşanan, düşü hayra yorsam da
Böyle gelmiş gitmiyor, bitmiyor sarhoşluğum.

2011-İzmir