Gül Seni Bekliyor

Bi kış gecesi,
Yağmurun o karanlık sesini dinliyorum.
Saat gece yarısını geçti yine.
Sonbahar artıkları hala sokaklarda.
Şehrin ışıkları bir bir sönemeye başladı.
Gece artık kıvamına gelmiş
Kulaklarda sadece sokak köpeklerinin uluyuşları.
Uludağ bile üzerindeki tek yükü atmış uyumaya hazırlanıyor.

Yağmur, birden kesildi şimdi.
Ve bütün kara bulutlar dağıldı.
Yıldızlar gökler benim dercesine parıldamaya başladı.

Gökyüzünden kovulanlar kalbime doluyor birden.
Ruhum daralıyor,
Bedenim dar geliyor.

Sana aldığım gül gözüme çarptı şimdi.
Vermeye fırsat bulamadığım,
Su dolu bardakta duran,
Yeşil yapraklarını sarartmamaya çalışan,
Kıpkırmızı gül.
Sanki sana vereceğim günü bekliyor gibi.
Bir haftadır tek bir yaprağı bile düşmedi.
Bırakmıyor üzerinden kırmızılığını.
Sana verileceği günü bekliyor sanki.

Yanına senin için aldığım kolyeyide koydum.
Senin için alıpta veremediklerim bir kutu oldu nerdeyse.
Dolmasına az kaldı.
Ama kutudan önce kalbim dolacak galiba.
Senin için düşünüp, söyleyemediklerimi de kalbime koyuyorum.
İçinde sadece sen varsın.
Dolmasınada az kaldı.

Saat şimdi üçe geliyor.
Yağmur sonrası toprak kokusu bulutları dağıttı kalbimden.
Bende uludağ gibi yatmaya hazırlanıyorum.
He unutmadan kolyeyide kutuya koydum.
Bide kalbime bi seni seviyorum daha attım işte.