Gül-ü Gülden /özüm

#.

"Gül, mısraları olmasa düşlere tutunamazdı. Hiç böyle umutlar toplamazdı avuçlarda.
Gül, güllüğünden kaybederdi çok şey. Ah o mısralar olmasa.Gül, güllüğünde kaybolurdu."




-Kopuk,kopuk.
Sayfa sayfa.


Mısralar- ım.
İyelik ekiyle defalarca tekrarlanır,
İnleyen mısralar,
Gül ü yaşatan, nefesi bu denli yansıtan onlardı*
Dost bir o kadar çok.
Dost.
_

Gül ya solsaydı?
Ya mısra* olmasaydı?
Çok şey kaybetmez miydi gül güllüğünden,
Ya bir gün ölmez miydi gül?
Aşkın esaretinden.
O denli solmaz mıydı?
Ve
Bir masal başladı Gül ün sayfasında,
Hep yeni bir sayfa başladı.
Bu yolculukta her zamana bir anımsama..
Soluksuz bir masal..
..

Gün oldu, açmadı yapraklar mevsimlerden baharın sonu,
Zaman geçti bakışlar geride kaldı, nerede baharın sonu?
Hani nefes dercesine başladı ölüm.
[ iceri ]Soldu mu gül?
Bu ne hicran-ı hüzün~~
Renk gördü gül ün gözü,
Açtı gibi mevsimlerden baharın ilki,
Renklerden yeşil dercesine belirdi can-ı mevsim,
Acı oldu masal, hicran kaldı yüreklerde,
Şimdi masalın mutlu sonu nerede?
Gül yapraksız olur mu hiç,
Yeşil olmadan gül ne bilir güllüğünü?
Tadar mı hiç, hayatın tebessümünü.
Siyahlar değmesin diye bu aşk* zırha bürünmüş,
Mevsimler biter, bu bahar başka bahar, ölüm gelmeden bitmez bahar,
Bu bahar başka bahar, bu göz başka göz.


&.
Gül gül olalı tatmadı böyle nefes.
Acı böyle soluksuz bırakır.



Gül,
Gül ün Beyazı.