Gül Yarası

Şöyle elimi bastırıp yüreğimin ortasına
Tuz biber ekercesine açık bir yaraya
Seni sevmiyorum diyebilmek vardı.

Gül bahçesine dalıp
Diken toplamak vardı yaralarıma
Herkes gıpta ile bakarken;
Tüm yalancı çobanları kalbimde toplayıp
Sevmiyorum ulan sevmiyorum işte diyebilmek vardı.

Herkes papatyayla seviyor sevmiyor yaparken
Gülü tomurcuğuna kadar soyup
Sevmiyor, sevmiyor, sevmiyor diyebilmek vardı.

Belki söylenebilirdi,
Belki burada inkar edilebilirdi.
Ama yarın o terazi kurulduğunda
Gül kokmaz mısın çıkınca karşıma;?
Ne söylerim dilim lal iken
Kalbim sen sen diye atarken.

Gözlerinin yeşilini alıp gülün yaprağı yapan,
Gülümseyince yüzünde güller açtıran,
Dikenlerinden arınmış seni Yaradana
Neyin aksini söyleyebilirim;
Çıkmaz mı ortaya tüm yalanlarım
Nasıl olur da seni sevmiyorum diyebilirim.