Gül Yüzlü Çocuk

Susma!..
Anlat içindeki fırtınaları
Sen suçlu değilsin çocuk....
Süzgecimden çok simalar geçti benim
Tanırım az çok yontulmamış taşları
Sen çok farklısın
Kekeliyor kelimeleri dilin
Boğazında düğümleniyor sözcükler
Bir şeyleri anlatmak istiyorsun
Ne çare!..
Sırlarını açmaktan kaçınıp
Geçmişin yalnızlığına gömüyorsun
Yaşadığın gerçekleri.
Şiddetle tanışmışsın besbelli küçük yaşta
Yaymıyorsun serini mevzine pusuyorsun
Anlaşılan dolusun bilerek susuyorsun.

Yere bakma konuşurken
Derin nefes iç çekerek
Yüzündeki yara izi belleğine neler yazdı
Kıyafetin nem kokuyor
Saçlarına tarak geçmez
Gözlerine yaşlar dolmuş
Bir dokunsam boşalacak
Suçlu doğmaz hiçbir çocuk
Boş ver öyle sansınlar
Çaresizce boynu bükük
Bırakanlar utansınlar.

Avucunu aç bakalım neden öyle sıkıyorsun
Boşalt içindeki seni
Dinlemekten kaçınmam ben
Dişlerinde sarılık var
Çok sigara kullanmışsın
Benzin soluk, titriyorsun kıyafetin ince naylon
Ayağında kunduranın rengi uçmuş yanı yırtık
Umutların ta çocukken silinmiş
Hayallerin çok uzakta
Erişilmez sana göre
Özlüyorsun
Sıcak yuva,sevgi, şefkat dolu bir ev
Ne yazık ki uzaktasın düşündüğün masal gibi
Çiçek gibi şu cemalin Anadolu kokuyorsun
Sen ne dünden ne yarından
Yalnızlıktan korkuyorsun.

Suç dosyanı yazmış katip
Döktürmüşler ne yaptıysan
Aç kalınca vermemişler iki lokma dürüm ekmek
Park bahçeler sığınağın
Islak çimler yorgan olmuş
Sokaklarda yaşamayı öğretmişler haramiler
Getirenin suçu yok mu
Doğurup ta bu meydana
Sana sahip çıkmayarak ulu orta bırakanlar
Nasıl yürek taşır söyle
Korkmazlar mı yaratandan
Son pişmanlık fayda etmez
Bir karar ver yarınına
Gülümse ki yanağında tebessümün izi kalsın
Ver elini dertli çocuk
Garip gönlün dosta kansın
Sen suçsuzsun bana göre
Yaptıranlar utansın.

OZANMERDAN