Gülbister

Gülbister, seni sevmek zor işmiş.
Hiç ummadığım anlarda tutuldum sana,
Hiç olmadık zamanlarda çıktın karşıma
Hiç beklemediğim şeyler geldi başıma
Ah, bilseydim böyle olacağını...

Dilim varmıyor konuşmaya,
Sessizlik rıhtımında gemilerim,
Bir ses çıksa ağzımdan belki,
Sesler heceye, heceler kelimelere, kelimeler cümlelere...
Ve belki birkaç cümle!

Cümle demişken Gülbister,
Benim ilk sesim sendin,
İlk hecem Aşk'tı, ilk kelime Biz'di,
İlk cümlem "Seni Seviyorum" olmuştu,
Bir hatıra defterinde, çocuksu bir cümle;
Seni seviyorum!

Nedense boğulup kalmıştım basitliğinde aşkın,
Yok diyordum, böyle olmamalıydı.
Derken battım, bataklıklarına aşkın,
Bir daha hiç çıkamamacasına...
Boğulmaya an kalmışken,
Son kelimem çıkmıştı ağzımdan;
"Tövbe"!





Tövbe aşklara!