Güle Dönmüş

Gözyaşlarım damla damla
Akıyormuş sele dönmüş
Gitmiş burdan uzaklara,
Diyorlar ki ele dönmüş.

Bağı almış bağban olmuş
Bağlarına seller dolmuş
Sanırsın ki dağda kalmış,
Soğuk esen yele dönmüş.

Bülbül öter kara yerde
Hüzün çöker perde perde
Aradığım güzel nerde?
Tutuklanan dile dönmüş.

Demişler ki giden gelmez
Şu halimi kimse bilmez
Yıllar oldu yüzüm gülmez,
Savurduğum küle dönmüş.

Gönül bizden uzak gezer
Rüzgar esse hile sezer
Aşık olan candan bezer,
Sızı çeken bele dönmüş.

Kuru yaprak düşer yere
Geçit vermez kışın dere
Sorsalar da gidiş nere?
Kurudukça dala dönmüş.

DOĞANAY'ım gülme dedin
Buralara gelme dedin
Olanları bilme dedin,
Gonca imiş güle dönmüş.

Kemal DOĞANAY