Güle Renk Veren Topraktır

Belki sevda seviyesinden çok yüksekti, gönlünüzdeki rakım
ama o aşklar daha önce yaşandı,
lütfen artık el ele tutmayı bırakın...

Sanıyorsunuz ki aşk, heyecan veren bir adem elması
oysa sizden önce ısırdılar
Gözlerindeki ölü bakışlara armağan kaldı, ayrılıkların helvası...

Şimdi sorsam, biz aşka başka inandık dersiniz,
ilk gittiğiniz sinemanın arka koltuğunda birbirinizi yersiniz...

Boşuna istek yapmayın artık, daha önce ağladılar o şarkılara
O şiirler sizden önce okundu, yüreklere gerçek aşklar dokundu...

Gençlik dediğiniz sonbaharda dökülen yapraktı
Aldandınız güzelliğe,
oysa güle renk veren topraktı

Bir göz kırpmayla yelkenleri suya indirdiniz
Bir bilseniz o gözlerin içinde ne gemiler yuttu deniz...

Mesela sizin için ilk buluşmada dudaklarınızdan öpmeyene denir, keriz!
Biz hala geçmişte yaşarız, bir "Günaydın" mesajının hasretiyle eririz!