Gülemez Olduk

Özlemler biriktirdik gönlümüzde
Umutla uyandığımız her güne
Katık olsun diye

Gelecek puslu gece gibi karanlık
Geçmişi düşler olduk
Kelimeler yetim kaldı dilimizde
Bir cümle kuramaz olduk

Sanatı unuttuk arka bahçede
Bir türkü dinleyemez olduk
Mezar mı kazıldı yoksa sevgiye
Bir avuç sevgiye muhtaç olduk

Suratlar asık kaşlar çatık
Kimselere gülemez olduk