Güller Anlatıp Gitti Sevdamızı

seni ilk gördüğüm an
kalbim rahatsız etti beni heran
cesaretim yoktu kırdım kendimi zaman zaman
mor bir gül gibi vurulmuşum ben sana
dilim suskun fakat kalbim açık sana

hayali hayatı bahçelerde aradım
inan kapatamadım bu açılmış yarayı
gecelerde sevmişim beni sızlatan sancıyı
sarı gül ayrılık demekse
ayrılığı hiç sevemedim bilesin

ağlarken dünyamdan gittin
toprakları mesken ev ettin kendine
sen bana ne kadar sadık kaldıysan
cenazende siyah güller gibi açtıysam
ölümünden değil seni sevdiğimden
seni kaybettiğimden...

sana olan hasretim saf ve temiz
çiçekler açtı hayatım elsiz
bir beden bırakıp gittin kaldım bedensiz
mavi güller anlatır
dostluğu,mutluluğu ve onuru
özgür kalmışım mavi güller hatrına

umutlarımız vardı
gece saydığımız yıldızlar vadı
gittin ellerim boş kaldı
düşlediğimiz evimiz vardı
içinde masal gibi koştururduk kendimizi
yeşil gül göremedi istikbalimizi

çok hoş çok zarifsin
güller gibi elimde narinsin
çok zor anlatılır çok zor bulunursun
çünkü sen çok nadirsin
beyaz gül gibi yüreğimde adilsin

seni en güzel günümde sevdim
maksadım arkandan beddua etmek değil
seni en değerli saatte bildim
kadıköy sahilinde gezdim
pembe gül anlatır bizi
seni hiçbir zaman unutmayacağım böyle bilesin

ben ne mecnun'um nede kerem
ömrümüz bitsede
kalmasın başkasında çaren
tek çarem seni sevmek
sana kırmızı bir gül versem
alır mısın? saklar mısın?
beni yüreğinde sevdiğim yaren...